تو مغازه یه پسر بچه کوچولو 5-6ساله رو دیدم که همینجوری داشت گریه می کرد و به مامانش می گفت من از اون لواشک بزرگ ها میخوام.

مامانش هم بهش توجه نمی کرد و می گفت کوفت بخوری...

این صحنه رو که دیدم به چشم های معصوم پسر بچه که پر از اشک شده بود نگاه کردم و یه لبخند ریز و مجلسی زدم و لواشک رو برداشتم و رفتم پولش رو به مغازه دار دادم،

برگشتم پیش پسره که خوشحال شده بود و با لبخند همیشگیم بسته لواشک رو باز کردم و دستمو دراز کردم سمت پسره و آشغالش رو دادم دستش و گفتم دلت بسوزه من لواشک دارم

و با چنان ملچ ملوچی شروع کردم لواشک رو لیس زدن که بچه طفلک از گریه کبود شد و جان به جان آفرین,هزار و سیصد آفرین داشت تسلیم می کرد؛

که یهو مامانش 2 تا با کیف زد تو سرم و گفت آشغال عوضی مگه مرض داری اشک بچمو در میاری؟!!

و رفت بوسش کرد و براش لواشک خرید...

کوچولو!درسته زیاد گریه کردی و من از مامانت کتک خوردم ولی تنها راهی که به ذهنم رسید کمکت کنم همین بود،منو ببخش.

باشد که کمی بیندیشیم!!!!!!!!!!!!

و من الله توفیق،ماماااااااااااااااااااان!تسبیح من کو؟؟!!

نظرات شما عزیزان:

mohit78

ساعت20:31---20 مهر 1392

اینقدر خشن بودی نمی‌دونستیم؟!
مهدیه:خشن تر از این حرفام:D

yo3ra

ساعت17:28---12 مهر 1392

آخی اگه بدتموم میشد مهدیه دیگه دوست نداشتم
مهدیه:واسه لواشک نمی مرد که:D

مهندس فلانی

ساعت22:15---11 مهر 1392

خیلی بی تربیتی -حالا دیگه یواشکی لواشک میخوری و به من نمیدی
مهدیه:خب اسم خودتو بنویسی چی میشه مثلا؟؟؟؟

سحر

ساعت18:27---11 مهر 1392

آخر دلسوزی و کمک به همنوعان بود

تسبیحتم دست منه
مهدیه:سحر تسبیحمو پس بده چند روزه دارم دنبالش می گردم:D

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: